Polityka i Prawo

Staw kolanowy jest największym stawem w organizmie ludzkim. Składa się on z kości udowej i piszczelowej, pomiędzy którymi tworzy się staw udowo- piszczelowy, oraz kości strzałkowej, która wraz z piszczelową tworzy staw piszczelowo- strzałkowy. Dodatkowo od góry stawu umiejscawia się rzepka w postaci trzeszczki i tworzy z kością udową staw udowo- rzepkowy. W wyniku takiego połączenia elementów kostnych ze sobą możliwe są ruchy zgięcia i wyprostu oraz rotacji, ale przy zgięciu kolana do kąta prostego. Ze względu na pełnione funkcje staw kolanowy zawiera bardzo rozbudowany i silny aparat więzadłowy.

Powierzchnie stawowe są tworzone przez kłykcie kości udowej ślizgające się na wklęsłych powierzchniach kłykci kości piszczelowej. Ruchy w znacznym stopniu ułatwia maż stawowa wydzielana przez błonę wyściełającą wnętrze stawu, która zmniejsza opór w trakcie wykonywania ruchów pomiędzy elementami kostnymi. Między kłykciami kości udowej i piszczelowej znajdują się łąkotki. Są to włóknisto- chrzęstne, półksiężycowate twory, których zadaniem jest pogłębianie powierzchni stawowej w obrębie stawu kolanowego. Z racji, iż organizm jest ciągle narażony na przeciążenia, to właśnie większość z nich przechodzi na staw kolanowy. Takie ogromne przeciążenie wynika z potężnej siły mięśnia czworogłowego. W związku z tym łąkotki pełnią funkcję dodatkowego stabilizatora oraz amortyzatora drgań wywołanych cyklicznym przenoszeniem ciężaru ciała raz z jednej nogi na drugą. Umożliwiają one ruchy rotacji przy zgięciu kolana, jest to możliwe dzięki możliwości ich przesuwania się na kości piszczelowej.

Więzadła

Ze względu na bardzo duże obciążenia przechodzące przez staw, torebka stawowa jest wzmocniona licznymi więzadłami. Zaliczymy do nich więzadło krzyżowe przednie i tylne, poboczne boczne i przyśrodkowe, więzadło prawdziwe rzepki oraz podkolanowe. Ogólnie mówiąc pełnią one funkcję stabilizacyjną. Jednakże każde z nich odgrywa inną rolę w procesie stabilizowania. Więzadła poboczne ustalają staw kolanowy w pozycji wyprostnej, a ich maksymalne rozluźnienie następuje przy zgięciu umożliwiając ruchy rotacyjne. Dzięki takiej pracy więzadeł pobocznych w stawie kolanowy nie zachodzą ruchy odwodzenia i przywodzenia. Więzadło krzyżowe przednie i tylne ograniczają nadmierne ruchy przednio- tylne kości piszczelowej względem udowej oraz stabilizują kolano podczas wyprostu i zgięcia. Dodatkowo przed nadmiernymi ruchami obrotowymi oraz wyprostnymi.

Rola mięśni

Bardzo ważną rolę w biomechanice stawu kolanowego stanowią stabilizatory czynne, czyli mięśnie. Najważniejszą rolę spośród nich odgrywa mięsień czworogłowy, silny prostownik stawu. Współpracuje podczas ruchu wyprostu wraz z więzadłem krzyżowym przednim, zapewniając większą stabilność stawu. Jego funkcja jest uzależniona w znacznej mierze od elementów do których przylega on bezpośrednio. Do innych stabilizatorów czynnych stawu kolanowego możemy zaliczyć mięśnie: krawiecki, smukły, półścięgnisty, półbłoniasty, podkolanowy, dwugłowy uda oraz brzuchaty łydki.