Polityka i Prawo

Często bywa tak, że mimo zakończenia leczenia szpitalnego pacjent nie jest w stanie funkcjonować samodzielnie w warunkach domowych. W takich sytuacjach z pomocą przychodzą Zakłady Opiekuńczo-Lecznicze. Dla kogo dokładnie są przeznaczone? Na jakich zasadach można z nich korzystać? Kto jest zobowiązany pokryć koszty pobytu w tego rodzaju placówce?

Czym są?

Zakłady Opiekuńczo-Lecznicze to stacjonarne placówki, świadczące całodobowe usługi medyczne, takie jak: leczenie, pielęgnacja, rehabilitacja oraz usługi w zakresie zakwaterowania i wyżywienia odpowiedniego do stanu zdrowia. Dodatkowym zadaniem tego rodzaju zakładów jest prowadzenie edukacji zdrowotnej dla pacjentów oraz ich rodzin, która sprawia, że późniejsza opieka nad chorym członkiem rodziny w warunkach domowych staje się znacznie łatwiejsza. Mimo, że opieka nad osobami starszymi to często jedynie opieka paliatywna – jej celem nie jest zatrzymanie procesu chorobowego czy wyleczenie chorego, ale poprawienie jakości jego życia – jej właściwe sprawowanie także wymaga określonej praktyki i zasad, które należy przekazać członkom rodziny.

Dla kogo?

Do Zakładów Opiekuńczo-Leczniczych trafiają osoby, które zakończyły kluczową fazę leczenia szpitalnego, operacyjnego lub intensywnego leczenia zachowawczego i nie wymagają hospitalizacji, ale stan zdrowia lub niepełnosprawność uniemożliwiają im samodzielne funkcjonowanie. Opieka nad takimi osobami, szczególnie opieka nad starszymi, którzy przebyli ciężkie zabiegi, często w początkowej fazie wymaga stałego nadzoru lekarskiego oraz profesjonalnych umiejętności. Opieka seniora to w takich sytuacjach spore wyzwanie, któremu nie są w stanie sprostać sami członkowie jego rodziny. Skierowanie do Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego może zostać wystawione przez lekarzy ubezpieczenia zdrowotnego (tzw. POZ), lekarzy oddziałów szpitalnych oraz lekarzy poradni specjalistycznych, w tym: rehabilitacyjnych, urazowo-ortopedycznych, chirurgicznych, neurologicznych oraz reumatologicznych.

Koszty pobytu

Pobyt w Zakładzie Opiekuńczo-Leczniczym jest tymczasowy – o jego długości decyduje lekarz danego oddziału, ale na prośbę bliskich bądź samego chorego może on zostać w każdej chwili wypisany, a dalsza opieka nad chorym członkiem rodziny staje się obowiązkiem najbliższych. Zazwyczaj w ramach umowy Narodowy Fundusz Zdrowia pokrywa koszty leczenia oraz rehabilitacji pacjenta, on sam zaś bądź jego rodzina reguluje koszty wyżywienia oraz zakwaterowania. Opieka nad starszymi nieubezpieczonymi (podobnie w przypadku wszystkich innych pacjentów nieposiadających ubezpieczenia) jest finansowana w całości przez nich samych bądź przez ich rodziny.