Polityka i Prawo

Każda osoba chorująca na cukrzycą doskonale wie, że po niektórych produktach węglowodanowych wzrasta stężenie glukozy w większym stopniu, po innych znów nie.

Czy istnieją dobre i złe węglowodany? Jak wpływa na nasze glikemie indeks i ładunek glikemiczny pokarmów?

Spożywane węglowodany na skutek trawienia i wchłaniania w przewodzie pokarmowym prowadzą prowadzą do wzrostu poziomu glukozy we krwi. Wzrost glikemii zależy od ogólnej ilości spożytych węglowodanów, ich rodzaju (czy są to węglowodany złożone czy cukry proste), ilości błonnika, postaci produkty z którym są spożywane (czy są rozpuszczone w płynie czy znajdują się w produkcie stałym), jak również od przetworzenia produktu (czy jest to produkt spożywany w postaci surowej czy gotowanej).

Dla ciekawostki ziemniaki pieczone, pure czy frytki mają wyższy indeks glikemiczny od tych gotowanych w całości. Również gotowana marchewka ma bardzo wysoki indeks glikemiczny (aż 85), tymczasem spożywana na surowo powoduje wolniejszy przyrost glikemii (jej indeks glikemiczny wynosi tylko 30).

Należy również zwracać uwagę na proces obróbki termicznej produktów. Zachęcamy do nierozgotowywania potraw. Np.makaron twardy będzie wchłaniał się wolniej od gotowanego zbyt długo.

Również przetwarzanie produktów podwyższa ich indeks glikemiczny. Hamburgerowe bułki pszenne będą powodować szybszy wzrost glukozy, od pieczywa pełnoziarnistego.

Taka sama ilość węglowodanów zależnie od produktu z którym jest dostarczana może spowodować gwałtowny lub powolny wzrost poziomu glukozy we krwi. Prędkość przyrostu stężenia glukozy we krwi można wyznaczyć jako krzywą.

Indeks glikemiczny produktów (IG) wyrażony jest w procentach i opisuje tempo wzrostu poziomu glukozy we krwi po spożyciu określonego produktu w porównaniu do tempa wzrostu poziomu glukozy po spożyciu glukozy lub białego pieczywa. Czas, w jakim mierzy się wzrost poziomu glukozy wynosi 2 godziny, a ilość węglowodanów przyswajalnych, jaka musi być spożyta z produktem dla określenia IG tego produktu wynosi 50g i muszą być one spożyte w krótkim okresie czasu. Przyjęto, że IG dla cukru wynosi 100 i do tej wartości odnosi się IG innych produktów.

Produkty o niskim (poniżej 50) i średnim (poniżej 70) IG są polecane w codziennej diecie dla osób z cukrzycą – powodują powolny wzrost poziom glukozy we krwi i zmniejszają wahania glikemii w ciągu doby. Produkty o wysokim (powyżej 70) IG nie są zalecane jako główny składnik Twojej diety, ponieważ po ich spożyciu następuje szybki wzrost glukozy we krwi. Wskazane jest aby produkty o wysokim IG ograniczać w diecie osób z cukrzycą.

Często pacjenci zadają pytanie- czy diagnoza ‘cukrzyca’ skazuje mnie na ścisłą dietę, nawet gdy stosuję intensywną insulinoterapię czy pompę insulinową?

Odpowiedź: Rygorystyczna dieta obowiązuje osoby z cukrzycą, które są leczone stałymi dawkami insulin (metoda konwencjonalna) lub lekami doustnymi (tylko w cukrzycy typu 2). Cukrzycy typu 2 towarzyszy często nadwaga. Kiedy warunkiem skutecznego leczenia Twojej cukrzycy niezbędna jest utrata masy ciała powinno się spożywać produkty o niskim indeksie glikemicznym (<50), spowoduje do niższy wyrzut insuliny po posiłku (tylko osoby z zachowanym wydzielaniem insuliny), stabilniejsze i niższe glikemie, a w efekcie pozwoli na trwale kontrolować wagę ciała.

Dla osób szukających odpowiedniej diety odchudzającej polecam oparTą na niskim indeksie glikemicznym- dietę Montognac.

Osoby z cukrzycą typu 1 leczone metodą intensywną nie muszą tak rygorystycznie przestrzegać zaleceń dieterycznych, ponieważ dostosowują dawkę insuliny do rodzaju spożywanego posiłku. Jednak tu też trzeba uważać! Opieranie swojej diety na produktach o wysokich indeksach glikemicznych jak: bagietki, pieczone zmiemniaki, fast-foody itd. wpłynie na poposiłkowy poziom glukozy i w efekcie rozchwieje Twoją cukrzycę.

Wyrób sobie jednak nawyki żywieniowe, żeby główne składniki Twojego dziennego pożywienia stanowiły produkty o niskim IG.Pozwoli to lepiej kontrolować cukrzycę, zapobiegnie znacznemu poposiłkowegu wzrostowi glikemii oraz ograniczy wahania cukru w profilu dobowym.

Na pocieszenie mogę dodać, że problem uwzględniania indeksu glikemicznego nie dotyczy tylko osób z cukrzycą. Powinno być elementem żywienia każdego człowieka, a szczególnie osób z nadwagą.

Jak się okazało to nie tylko indeks glikemiczny produktów wpływa na nasze glikemie. Podczas gdy IG pozwala przewidzieć stopień, w jakim węglowodany zawarte w pożywieniu zwiększają stężenie glukozy we krwi, to całkowity wzrost glikemii po spożyciu określonego produktu lub posiłku zależy zarówno od ilości, jak i od jakości (wyrażonej przez IG) spożytych węglowodanów.Dlatego wprowadzono pojęcie “ładunek glikemiczny” (glicemic load – GL; definiowany jako iloczyn IG i ilości węglowodanów wyrażonej w gramach), który jest wskaźnikiem całkowitego wpływu pożywienia na poposiłkowe stężenia glukozy.

GL diety można zmniejszyć na dwa sposoby – zmniejszając albo I G węglowodanów, albo całkowitą zawartość węglowodanów w diecie.

Dla przykładu: arbuz ma dość wysoki indeks glikemiczny ale ze względu na dużą zawartość wody niski ładunek glikemiczny. Teoretycznie 100 g tego owocu spowoduje mniejszy wzrost glikemii niż po spożyciu 100 g produktu o wysokim ładunku glkiemicznym np: bułka