Polityka i Prawo

Zapotrzebowanie na zabiegi wszczepiania endoprotez w Polsce jest zaskakująco wysokie chociaż nie odbiega od poziomów obserwowanych w innych krajach wysoko rozwiniętych. Profesor Górecki szacuje optymalną ilość zabiegów na około 30-40 tysięcy w przypadku endoprotez stawu biodrowego oraz 15-20 tysięcy w przypadku stawu kolanowego. Na chwilę obecną nie wykonuje się nawet 1/3 niezbędnych zabiegów.

Czasy oczekiwania na operację zazwyczaj grubo przekraczają 12 miesięcy a zdarza się nawet, że i 36 miesięcy to nie jest jeszcze maksymalny czas pozostawania w kolejce do zabiegu. Jest to wynik katastrofalny w porównaniu z innymi krajami G20. Bardzo niekorzystnie wypadamy też w porównaniu z krajami jakimi jak Czechy. Chociaż Republika Czeska jest kilkakrotnie od nas mniejsza, ilość zabiegów wykonywanych tam każdego roku jest tylko nieznacznie mniejsza niż u nas.

Technika rozwija się w kierunku inżynierii tkankowej, której celem jest hodowanie całych organów i zespołów tkankowych, w tym wypadku stawów w całości. Chociaż pierwsze sukcesy tych metod pozwalają nam mieć bardzo pozytywne podejście do tej ścieżki rozwoju medycyny należy pamiętać, że póki co jesteśmy jeszcze bardzo daleko od dni, w którym powstanie doskonała konstrukcja o tak dużej złożoności. Na chwilę obecną nie pozostaje nic innego jak korzystanie z klasycznych implantów zbudowanych ze stopów metali, komponentów ceramicznych i tworzyw sztucznych.

Przygotowanie do operacji wszczepienia implantu zaczyna się od przeprowadzenia podstawowych badań: morfologii krwi, badania moczu, rtg klatki piersiowej oraz oceny stanu naczyń obwodowych. Konieczne jest usunięcie przed zabiegiem elementów z grona przeciwwskazań takich jak przykładowo żylaki, wyleczenia stanów zapalnych oraz wyrównania ciśnienia krwi. O rodzaju zastosowanej endoprotezy decyduje chirurg.

Po operacji pacjent wstaje z łóżka już po 2 dobach w przypadku implantacji stawu biodrowego i po 3-4 jeśli naprawiany był staw kolanowy. Bardzo ważna- w procesie dochodzenia do zdrowia – rehabilitacja zaczyna się 48 godzin po operacji. Pacjent w zależności od rozległości operacji musi korzystać z kul łokciowych przez okres od 3 do 6 miesięcy. Pamiętać też trzeba, że proteza to nie nasza własna tkanka i organizm nie potrafi jej regenerować. Dlatego trzeba unikać niektórych czynności np. takich jak siadanie na zbyt niskich siedziskach.