Polityka i Prawo

Koślawość kolan z reguły ujawnia się u dzieci około 3-4 roku życia. Najczęstszą przyczyną jej ujawnienia jest przeciążenie wynikające z przewagi intensywnego wzrostu nad słabym w tym czasie aparatem mięśniowo- więzadłowym. Drugą sposobnością tworzenia się koślawości kolan, jest następstwo płaskostopia. Deformacja najbardziej uwydatnia się na stojąco. W dalszych okresach dochodzi do zaburzenia funkcji lokomocji. Chód jest mocno niezgrabny i na dodatek dochodzi do szybszej męczliwości, na skutek niewydolności mięśni oraz więzadeł. Wzmożenie nacisku na chrząstki wzrostowe powoduje większy wzrost po stronie przyśrodkowej, a jego osłabienie widoczne jest po stronie bocznej. Dzieci mające tę wadę posiadają predyspozycje do stawania w rozkroku, co powoduje obciążenie brzegów wewnętrznych stopy. W rezultacie niemożliwe jest odpowiednie ukształtowanie łuków stopy, a w wypadku gdzie część z nich została obecnie wykształcona dochodzi do ich zapadania się a także powodowania płaskostopia. Znaczniejsze tendencje do występowania tej wady zauważalne są u dzieci z niskim napięciem mięśniowym.

Kolana koślawe to nieprawidłowość polegająca na zaburzeniu osi kończyn dolnych. W normalnych warunkach ta oś przesuwa się w linii prostej przez kończyny, jednak w przypadku kolan koślawych dochodzi do ich zestawienia w literę X. Takie ułożenie kończyn dolnych wynika z przesunięcia osi podudzia na zewnątrz względem osi uda. Tego rodzaju wada w dużej mierze częściej ma miejsce u kobiet, ma wpływ na to szerokość miednicy. Koślawość kolan jest najczęściej diagnozowana już w okresie dziecięcym, gdy dochodzi do błyskawicznego rozwoju organizmu, przez co może dojść do obciążenia układu kostnego. Rozpoznanie koślawości opiera się na wymierzeniu odległości pomiędzy kostkami przy wyprostowanych oraz złączonych nogach. Jeżeli odległość między nimi jest dłuższa aniżeli 4-5 centymetry, oznacza to, że ma miejsce koślawość niewielkiego stopnia. Niemniej jednak nie powinno się tego lekceważyć i należy poddać obserwacji daną osobę.