Uczulenie na sierść kota

Sierść zwierząt to bardzo silny i częsty alergen. Coraz więcej osób ma alergię na swojego pupila – częściej na kota niż psa. Jakie objawy ma alergia na sierść kota? Jak ją rozpoznać? Czy już nigdy nie będziesz mógł sobie pozwolić na mruczącego przyjaciela w mieszkaniu?

Alergia na sierść kota – skąd się bierze?

Alergik ma zbyt wrażliwy układ odpornościowy – reaguje on przesadnie na neutralną substancję i traktuje ją jak wroga. Takimi substancjami mogą być białka w moczu zwierząt, ślinie lub martwym naskórku. Nie musisz dotykać kota, żeby mieć reakcję alergiczną. Jego alergeny gromadzą się na ścianach, meblach, ubraniach i innych powierzchniach. Przez długi czas nie tracą też na sile. Głównym winowajcą tak naprawdę nie jest sierść, ale naskórek, mocz i ślina, jakie gromadzą się na futrze. Czasem kot przenosi też inne alergeny, jak kurz czy pyłki.

Kiedy będąc w domu zauważysz u siebie podejrzane objawy (katar, kaszel lub wysypkę), to raczej nie przyjdzie Ci do głowy obwiniać o to swojego kota. Pewnie weźmiesz pod uwagę alergię, ale przecież w domu jest mnóstwo innych alergenów, jak choćby roztocza, pleśń, karaluchy czy pyłki roślin. Dlaczego miałby uczulać Cię ukochany pupil?

Objawy uczulenia na sierść kota

Nie musisz mieć kota, żeby mieć na niego alergię. Alergeny zwierzęce są bardzo trwałe i mogą daleko wędrować. Objawy alergii na kota pojawiają się zwykle krótko po zetknięciu z substancją uczulającą. Ponad 90% osób z alergią cierpi z powodu kociej śliny i naskórka. Częściej uczulają samce niż samice. Objawy, jakie możesz u siebie zauważyć, to:

kichanie,
obrzęk i świąd w okolicach oczu i nosa,
swędząca wysypka,
zatkany nos,
zmęczenie (w przypadku długo nieleczonej alergii).

Kiedy alergeny dostaną się do płuc, mogą spowodować:

kaszel,
świszczący oddech,
trudności z oddychaniem.

Skąd pewność, że to alergia na kota?

Jeśli chcesz mieć pewność, że to właśnie kot jest przyczyną nieprzyjemnych objawów alergii, udaj się do alergologa. Ten przeprowadzi testy skórne i z krwi. W przypadku testów z krwi alergen zostanie płytko wprowadzony pod naskórek. Jeśli po 15-20 minutach pojawi się reakcja, to znasz już winowajcę. Badanie z krwi polega z kolei na pobraniu jej próbki, którą następnie wysyła się do testów i sprawdza pod kątem obecności przeciwciał. Ten rodzaj badania jest bezpieczniejszy, bo alergik nie ma kontaktu z alergenem.

Profilaktyka – jak zapobiegać alergii?

Bardzo trudno jest unikać alergenów zwierzęcych – znajdują się nie tylko tam, gdzie przebywały same psy i koty. Alergeny mogą być przenoszone w różne miejsca na ubraniach czy w powietrzu. Warto jednak ograniczyć przebywanie w obecności kota, myć ręce po kontakcie z nim, zamienić dywany na kafelki, kupić filtr powietrza, a do czyszczenia kuwety czy odkurzania domu zaangażować kogoś, kto nie jest uczulony.

Czy alergię na kota można wyleczyć?

Leczenie obejmuje podawanie leków przeciwhistaminowych i znieczulających (jak pseudoefedryna). Rozwiązaniem może być również odczulanie. W domu z kolei możesz płukać nos roztworem soli z wodą. Wyleczenie alergii jest trudne – jeśli odczulanie nie pomoże, to leczenie obejmie prawdopodobnie jedynie łagodzenie objawów.

Czy już nigdy nie będziesz miał kota?

To już zależy od Ciebie – kiedy reakcja alergiczna Twoja lub bliskiej osoby jest bardzo silna – nie warto się narażać. Jeśli jednak alergia daje objawy tylko po bezpośrednim i dłuższym kontakcie z kotem, to z alergią (i kotem) można żyć. Wystarczy nie wpuszczać kota na łóżko, na którym śpi alergik, oczyszczać powietrze w domu, kąpać kota, a tuż po kontakcie z nim myć skórę. Dzięki wprowadzeniu tych rad w życie mieszkanie z futrzastym pupilem pod jednym dachem będzie przyjemniejsze.

Warto wiedzieć, że istnieją rasy kotów, które z założenia nie uczulają lub uczulają znacznie rzadziej niż zwykłe dachowce. To, w jaki sposób alergik będzie na nie reagował, zależy oczywiście od indywidualnych cech organizmu.