Polityka i Prawo

Dokuczają Ci napady duszności, uczucie ucisku w klatce piersiowej, świszczący oddech, suchy kaszel, a nawet katar sienny? Jeżeli taki zestaw objawów towarzyszy Ci od dłuższego czasu, pomyśl o wizycie u lekarza. Warto sprawdzić, czy nie cierpisz na astmę alergiczną.

Astma alergiczna – objawy to nie tylko duszności

Astma alergiczna kojarzy się przede wszystkim z napadami duszności, które wymagają użycia wziewnego leku rozszerzającego oskrzela. Najczęściej dominuje duszność wydechowa, czyli taka, którą odczuwasz podczas wydechu. Duszność wdechowa jest natomiast charakterystyczna dla chorób układu krążenia lub anatomicznego zwężenia dróg oddechowych.

Objawy astmy alergicznej to również m.in.:

• świszczący oddech,
• uczucie ucisku w klatce piersiowej,
• napady suchego kaszlu,
• inne objawy alergii, (np. katar).

Kaszel może towarzyszyć napadom duszności albo występować jako jedyny objaw. Tak jednak dzieje się częściej u dzieci niż u dorosłych.

Astma alergiczna i niealergiczna – jak je rozróżnić?

Astma alergiczna może pojawić się w każdym wieku. Najczęściej ma początek w dzieciństwie. Astma, której pierwsze objawy mają miejsce w życiu dorosłym, zwykle ma charakter niealergiczny. Nie dochodzi w niej do typowej reakcji alergicznej, natomiast obraz choroby jest podobny, choć astma niealergiczna zwykle ma cięższy przebieg.

Różnicę stanowi współwystępowanie u osób chorych na astmę alergiczną innych chorób spowodowanych nadwrażliwością na alergeny. Należy do nich np. katar sienny w reakcji na pyłki traw, pleśni, roztocza kurzu domowego czy sierść zwierząt.

Alergiczny mechanizm astmy

U podłoża astmy alergicznej leży skurcz oskrzeli (tzw. obturacja). Powoduje go uwolnienie przez komórki układu odpornościowego substancji wpływających skurczowo na mięśniówkę oskrzeli. Dzieje się tak w odpowiedzi na alergen.

Reakcja następuje szybko po narażeniu na czynnik uczulający. Po kilku godzinach trwania reakcji alergicznej następuje kolejna jej faza. Do oskrzeli napływają komórki immunologiczne wywołujące zapalenie. Gdy taka sytuacja powtarza się, dochodzi do przewlekłego stanu zapalnego, który wywołuje przebudowę ściany oskrzeli. W jej rezultacie może dojść do „anatomicznej” obturacji oskrzeli, która jest już nieodwracalna.

Czym są zaostrzenia astmy i dlaczego są groźne?

Do trwałej obturacji oskrzeli prowadzi latami nieleczona astma po wielu zaostrzeniach (czyli sytuacjach występowania duszności, ucisku w klatce piersiowej, świszczącego oddechu i kaszlu). Można powiedzieć, że każde kolejne zaostrzenie astmy zwiększa ryzyko postępu choroby, kolejnego zaostrzenia i nieodwracalnej obturacji oskrzeli. Dlatego tak ważne jest, by astmę szybko zdiagnozować i poddać się leczeniu.

Szybka diagnoza kluczem do prawidłowego leczenia astmy

Jeżeli sądzisz, że masz objawy astmy oskrzelowej, koniecznie udaj się do lekarza. Przeprowadzi on dokładny wywiad i badanie przedmiotowe. Następnie zleci też wykonanie prób spirometrycznych. To badanie, podczas którego pacjent wydycha i wdycha powietrze przez ustnik połączony z urządzeniem mierzącym przepływ powietrza.

Badanie to przeprowadza się również po zażyciu leku rozkurczającego oskrzela. Jest to wówczas tzw. próba rozkurczowa. Może być wykonana również próba prowokacyjna, czyli spirometria po wykonaniu wysiłku lub po zażyciu substancji mającej wpływ skurczowy na oskrzela.

W przypadku stwierdzenia charakterystycznych objawów i dodatniego wyniku badań czynnościowych, stwierdza się astmę. Lekarz zaleci odpowiednie leczenie. W początkowym stadium choroby wystarczają leki wziewne. Konieczne jest też unikanie czynników wyzwalających lub nasilających objawy choroby.

Dzięki prawidłowemu leczeniu możesz właściwie kontrolować astmę, co pozwali Ci na zachowanie normalnej aktywności życiowej. Powinieneś jednak regularnie poddawać się badaniom kontrolnym, dzięki którym lekarz oceni, czy nie istnieje konieczność modyfikacji leczenia astmy.