Polityka i Prawo

Mechanizm urazu kości łódeczkowatej jest niesamowicie typowy. Uraz rodzi się w skutek albo upadku albo mocnego uderzenia. Tego typu obrażenie jest szczególnie występującym w odcinku nadgarstka. Złamanie kości łódeczkowatej może mieć miejsce pomiędzy 10 a poniekąd 70 rokiem życia, natomiast nieczęsto pojawia się u dzieci bądź u osób w podeszłym wieku. Jednakże co do intensywności występowania oscyluje się 30 rok życia jako czas najczęstszego występowania. Do grup osób, które mają predyspozycje do tego typu urazów są młodzi mężczyźni, pracownicy fizyczni, kierowcy monocyklów jak i sportowcy.

Podstawowym sygnałem towarzyszącym złamaniu kości łódeczkowatej jest ból – tak to prawda, że złamanie kości łódeczkowatej nadgarstka jest bolesne. Ulega on wzmożeniu w czasie próby zrobienia ruchu, dla przykładu w trakcie chwytania. Jego natężenie obserwuje się również w trakcie nacisku w okolicy „tabakierki anatomicznej”. Jest to miejsce położone w okolicy kciuka. Można je prosto odnaleźć odginając dłoń w bok przeciwny do kciuka i mocno go prostując. Pojawia się płaszczyzna ograniczona ścięgnami i to jest w istocie „tabakierka”. Też w jej obrębie może powstawać obrzęk oraz krwiak.

Zazwyczaj tego typu uraz jest lekceważony przez chorego, gdyż na pierwszy rzut oka nie wygląda on poważnie. Jedynym objawem jest ból i lekki obrzęk w obszarze nadgarstka. W rezultacie nie podjętej błyskawicznej interwencji może dojść do zmniejszenia sprawności ukrwienia w tym obszarze, przez co późniejsza próba bezpiecznego wygojenia będzie się znacznie przedłużać.